Saturday, November 18, 2006
Endoudou en Azel
Van onder naar boven lezend (dan klopt het verhaal...):
En: mijn internetcafé, een kwartier lopen vanaf het hotel door de drukke (en gezellige)hoofdstraat.
Binnen in de hut is goed te zien hoe die is gemaakt: heel vernuftig en heel zorgvuldig gedaan.
Ik wil ook een mand laten maken van afvalfolie, dat hier overal rondslingert, middels dezelfde knooptechniek. Nadat ter plekke een testje is gedaan is duidelijk dat het met deze knooptechniek geen mooi resultaat oplevert. De vrouwen staan ook niet bepaald te springen om met het plastic te moeten werken. Voor de toekomst gaat het dan ook niet werken, dus besluiten we het morgen bij een andere groep, in Kerboubou, te proberen. Hier gebruiken ze weer een andere knooptechniek.
Aan het hoofd van de groep wordt het project uitgelegd en worden de ideeen besproken en het werk verdeeld.
De bewoners hebben allen hun eigen kraal en hut(ten). De kraal beschermt de hutten en de inboedel o.a. tegen de loslopende geiten.
Het is een wandeling van een half uur, warm, maar heel mooi.- Dan naderen we het dorp Kerdoudou.
Om bij het dorp te kunnen komen moeten we een rivierbedding oversteken. Hier schijnt in de regenmaand (augustus) echt veel water doorheen te stromen, ezels e.d. meesleurend! Wij wagen de gok echter niet om met de Toyota te stranden in de rulle rivierbedding en besluiten verder te gaan lopen..
Onderweg naar Endoudou en vervolgens Azel, 2 dorpen in de 'brousse', de wildernis.
Het idee is om een zilveren buisje mee te vlechten met een schaal, of ander product, van palmbladeren. Het zilver combineert heel mooi met het palmblad. Om de prijs, zonodig, te drukken hebben we ook buisjes van nikkel gemaakt die er al even mooi uitzien. De merknaam TaVie, waarmee we een collectie willen opbouwen, is er schitterend ingeslagen - met de stemples die ik al vanuit Nederland had meegenomen.
De zilveren buisjes opgehaald bij de zilversmid. Ze zijn geweldig mooi geworden!
En: mijn internetcafé, een kwartier lopen vanaf het hotel door de drukke (en gezellige)hoofdstraat.
Binnen in de hut is goed te zien hoe die is gemaakt: heel vernuftig en heel zorgvuldig gedaan.
Ik wil ook een mand laten maken van afvalfolie, dat hier overal rondslingert, middels dezelfde knooptechniek. Nadat ter plekke een testje is gedaan is duidelijk dat het met deze knooptechniek geen mooi resultaat oplevert. De vrouwen staan ook niet bepaald te springen om met het plastic te moeten werken. Voor de toekomst gaat het dan ook niet werken, dus besluiten we het morgen bij een andere groep, in Kerboubou, te proberen. Hier gebruiken ze weer een andere knooptechniek.
Aan het hoofd van de groep wordt het project uitgelegd en worden de ideeen besproken en het werk verdeeld.
De bewoners hebben allen hun eigen kraal en hut(ten). De kraal beschermt de hutten en de inboedel o.a. tegen de loslopende geiten.
Het is een wandeling van een half uur, warm, maar heel mooi.- Dan naderen we het dorp Kerdoudou.
Om bij het dorp te kunnen komen moeten we een rivierbedding oversteken. Hier schijnt in de regenmaand (augustus) echt veel water doorheen te stromen, ezels e.d. meesleurend! Wij wagen de gok echter niet om met de Toyota te stranden in de rulle rivierbedding en besluiten verder te gaan lopen..
Onderweg naar Endoudou en vervolgens Azel, 2 dorpen in de 'brousse', de wildernis.
Het idee is om een zilveren buisje mee te vlechten met een schaal, of ander product, van palmbladeren. Het zilver combineert heel mooi met het palmblad. Om de prijs, zonodig, te drukken hebben we ook buisjes van nikkel gemaakt die er al even mooi uitzien. De merknaam TaVie, waarmee we een collectie willen opbouwen, is er schitterend ingeslagen - met de stemples die ik al vanuit Nederland had meegenomen.
De zilveren buisjes opgehaald bij de zilversmid. Ze zijn geweldig mooi geworden!
# posted by Abke Geels @ 11:56 AM 
