Wednesday, November 15, 2006
Foto's:
- de werkplaats van de blikslagers, palmbladeren kopen op de markt,
- de vrouwen die de eerste proto's gaan maken voor hun tent, de kamelenmarkt,
- het allereerste testje gemaakt met de bodem van een colablikje, de metaalbewerker bewerkt de blikjesbodem.
Het vliegtuig Marseille-Agadez zat vol Franse 55+ers die in compleet nieuwe tropische outfits gereed waren voor georganiseerde tochten in de woestijn. De Amerikaanse vrouw met gouden schoenen was echter het meest geniaal (en bereisd!). Gambo, een animateur van het Service Artisanal – SAA – stond al op me te wachten, samen met Ahmed, de responsable van de SAA. Beiden heel sympathiek. Na lang wachten in een streepje schaduw – het is hier 32 graden – en veel chaos met koffers van iedereen op een hoop die open moesten in een veel te kleine ruimte, eindelijk in Agadez-Niger.
De stad ligt midden in Niger en ook midden in de woestijn. De huizen zijn allemaal laag en vnl gemaakt van leem in dezelfde roodoranje kleur als het woestijnzand. Overal schapen, fietsen, brommers, afvalzakjes, handeltjes, winkeltjes, lange mannen in traditioneel ‘musselman’ tenue, etc. De tulband blijkt zeer praktisch: beschermt tegen de hitte en het zand.
Vrijwel direct kennis gemaakt met de andere animateurs van de SAA op hun lokatie in een prachtig gebouwtje tussen de uiencooperatie – het is het oogstseizoen dus zakken vol uien worden af en aangevoerd. De ideeen die we in NL hebben voorbereid hebben we doorgenomen. De schetsen van Leanne helpen hier enorm mee. De ideeen worden goed ontvangen: ze zijn goed te maken door de 3-4.000 vrouwen die de schalen en manden in de diverse dorpen maken. Dus gaan we (de dag erna) op zoek naar de benodigde materialen: naar zilverbewerkers, leer, metaalslagers, palme de doum (het basismateriaal) en verfstof. Na uitgebreidde uitleg van de ideeen, wegen van klompjes zilver, vergelijken van voorbeelden uit hun werkplaats wordt het zilver besteld. Ik wilde lange leren stroken bestellen om een ‘ketting van onderzetters’ te maken, maar dat blijkt heel duur te worden, aangezien daar een hele huid voor nodig is om mee te beginnen: alleen het dure middendeel van de huid is geschikt om lange stroken van te maken. Dat kan wellicht voor proto’s, maar in de toekomst wordt dat niks.
Nadat alle materialen zijn gekocht of besteld gaan we aan het einde van de dag naar de missie om kennis te maken met de pater en om te vragen of we morgen zijn auto mogen gebruiken om een ver weg gelegen dorp te bezoeken – helaas de auto is naar de garage dus gaan we morgen naar een groep vrouwen die wel in de buurt is.
De mensen zijn heel vriendelijk, heel open, lachen veel met elkaar, spreken heel goed Frans (een pak van m’n hart) en de sfeer is heel kalm. Iedereen die je ontmoet geeft je een hand “bonjour, ca va..”. Ze/we beginnen om 8.00 tot 13.00 ongeveer, siesta tot 15.00 en eindigen om 18.00. Om 18.00 is het donker en begint de avondmarkt en –bedrijvigheid. In het hotel heb ik al veel mensen ontmoet en zowel deze mensen – al dan niet met de nodige werkervaring in Niger – als de mensen van de SAA, de ambachtsmensen en de pater, allen zijn heel enthousiast over het project en de aanpak. Dat schept verwachtingen..
Morgen verder. Verderop in de straat is een internetcafe waarvandan ik de weblog op het net ga zetten.
Webloggen is niet gelukt: de computers in het internet zijn langzaam, hebben Franse toetsenborden waardoor de letters op andere plakken zitten die bovendien zover zijn afgesleten dat de letters sowieso niet meer leesbaar zijn op de toetsen. De weblog was ondertussen ook franstalig geworden en op usb gezette foto’s en teksten bleken niet toegankelijk. Vanavond ga ik het proberen met de laptop die ook ingeplugd schijnt te kunnen worden op 1 positie.
Vandaag, woensdag, de eerste vrouwengroep bezocht in Igdalen, en opdracht gegeven om een aantal schetsontwerpen te gaan maken. De uitleg en onderhandelingen over de prijs duurden uren, gezeten in een bedoeinentent gemaakt van rieten matten. Ter plekke werd uitgeprobeerd of de blikjesbodem als middelpunt van een schaal bevestigd kan worden en wat dat oplevert. “pas mal du tout.” De vrouwen gaan 4 producten maken in 11 dagen, met 5 personen om de producten gereed te hebben als ik weer naar Nederland ga. Aan een grote mand, bouctou geheten, werken ze 1,5 mnd voor 10.000 CFA oftewel 15 euro. Deze vrouwen bezitten echt heel weinig!
’s Middags met een gids de kamelenmarkt (geiten, schapen, ezels, koeien met de meest fantastische horens) bezocht. Kinderen op straat vragen om cadeautjes, maar niemand is opdringerig. Ook de winkel van de chef de marche bezocht die producten van taouereg uit de brousse (de woestijn) verkoopt zodat deze taouereg hiervan suiker, thee, meel etc kunnen kopen. Blank en blond betekent hier-is-geld-te-halen. Als je vertelt dat je in Agadez voor werk bent verandert de toon en de opdringerigheid direct en wil men graag weten waarvoor je hier dan bent. Iedereen kent iedereen dus Ahmed van de SAA is bekend. Ik heb nog wel wat moeite om mensen te herkennen (met/zonder tulband – er staat een harde wind dus al het zand waait op en iedereen loopt met een tulband) en om wijs te worden uit de wirwar van straatjes. Een gids is dan perfect.
Als de auto van de missie morgen uit de garage is kunnen we naar de vrouwengroep in Tchirozerine gaan, zo’n 120 km van Agadez.
# posted by Abke Geels @ 12:53 PM 
Comments:
<< Home
Hoi Abke,
07.45, donderdagochtend en eindelijk een bericht van jou. Wat een prachtige, betrokken en beeldende beschrijving. Je zorgt ervoor dat de lezer met je mee kan kijken, ruiken, voelen...... ik ben weer terug in Afrika, in de woestijn... Ik kijk uit naar je volgende berichtjes...en vanavond tijdens de volleywedstrijd ben je er bij!!! Liefs, Marja
Post a Comment
07.45, donderdagochtend en eindelijk een bericht van jou. Wat een prachtige, betrokken en beeldende beschrijving. Je zorgt ervoor dat de lezer met je mee kan kijken, ruiken, voelen...... ik ben weer terug in Afrika, in de woestijn... Ik kijk uit naar je volgende berichtjes...en vanavond tijdens de volleywedstrijd ben je er bij!!! Liefs, Marja
<< Home
