Wednesday, November 29, 2006
Kerboubou en Igdalen
Nog niet alle proto's zijn klaar als we aankomen in Kerboubou:
Alhousseini Amagano met de proto's gemaakt met de pointnoué-techniek. Het zwarte mandje is gemaakt van plastic zakjes, verzameld door kinderen uit het afval dat overal op straat ligt:
Tazainou Almoustapha heeft de schaal met het zilveren hart gemaakt:
Peul vrouw met schitterend gemaakt borduurwerk op indigo stof. De Peul zijn het laatste nomadenvolk dat zich settelt, op de laatste en dus slechtste plekken die er nog zijn in de woestijn. Nu al, 3 maanden na de regentijd, is er nog nauwelijks water in hun gebied:
Shaba Houma uit Azel had de tas niet af toen we die kwamen halen, wegens een zieke dochter. Ze is zondag, de dag voor mijn vertrek naar huis speciaal naar Agadez gekomen (hoe?) om de tas te brengen:
De vrouwen uit Igdalen hebben deze schalen gemaakt. Het kost 4-5 dagen om 1 schaal van dit formaat te maken (diameter ongeveer 30 cm). Ik zou graag een aantal schalen in een groter formaat laten maken. Daar was nu geen tijd voor. Tussen november en februari, wanneer ik voor de tweede keer naar Agadez ga, voor het vervolg, is er wel tijd voor het maken van grotere formaten. Ik heb dan ook al een hele lijst gemaakt en uitgezet voor producten in grotere formaten en ook voor verbeterde versies van de eerste proto's die nu zijn gemaakt:
Een overzicht van alle eerste prototypen met goede en minder goede resultaten, zoals verwacht, maar met potentie en aanleiding genoeg om de volgende stap te kunnen zetten...
Alhousseini Amagano met de proto's gemaakt met de pointnoué-techniek. Het zwarte mandje is gemaakt van plastic zakjes, verzameld door kinderen uit het afval dat overal op straat ligt:
Tazainou Almoustapha heeft de schaal met het zilveren hart gemaakt:
Peul vrouw met schitterend gemaakt borduurwerk op indigo stof. De Peul zijn het laatste nomadenvolk dat zich settelt, op de laatste en dus slechtste plekken die er nog zijn in de woestijn. Nu al, 3 maanden na de regentijd, is er nog nauwelijks water in hun gebied:
Shaba Houma uit Azel had de tas niet af toen we die kwamen halen, wegens een zieke dochter. Ze is zondag, de dag voor mijn vertrek naar huis speciaal naar Agadez gekomen (hoe?) om de tas te brengen:
De vrouwen uit Igdalen hebben deze schalen gemaakt. Het kost 4-5 dagen om 1 schaal van dit formaat te maken (diameter ongeveer 30 cm). Ik zou graag een aantal schalen in een groter formaat laten maken. Daar was nu geen tijd voor. Tussen november en februari, wanneer ik voor de tweede keer naar Agadez ga, voor het vervolg, is er wel tijd voor het maken van grotere formaten. Ik heb dan ook al een hele lijst gemaakt en uitgezet voor producten in grotere formaten en ook voor verbeterde versies van de eerste proto's die nu zijn gemaakt:
Een overzicht van alle eerste prototypen met goede en minder goede resultaten, zoals verwacht, maar met potentie en aanleiding genoeg om de volgende stap te kunnen zetten...
# posted by Abke Geels @ 12:52 PM 
Comments:
<< Home
hoi Abke, weer terug in het Oosten heb ik je verhalen bekeken: een fantastisch project!
Bij Vluchtelingenwerk werd ik er bij het pogingen om het vluchtverhaal te ondersteunen vaak mee geconfronteerd dat Afrikanen een andere manier van kijken leken te hebben, meer een totaalblik dan in details. Tijd leek ook een rekkelijk begrip en het omzetten van je omgeving in kaarten/tekeningen bleek vaak zeer moeilijk te realiseren.
Loop jij daar ook tegen aan (mensen moeten je tekeningen lezen)
of valt dat mee?
Ik ben zeer enthousiast over je werkt en ga het verder zeker volgen.
Groet, Sofie
Post a Comment
Bij Vluchtelingenwerk werd ik er bij het pogingen om het vluchtverhaal te ondersteunen vaak mee geconfronteerd dat Afrikanen een andere manier van kijken leken te hebben, meer een totaalblik dan in details. Tijd leek ook een rekkelijk begrip en het omzetten van je omgeving in kaarten/tekeningen bleek vaak zeer moeilijk te realiseren.
Loop jij daar ook tegen aan (mensen moeten je tekeningen lezen)
of valt dat mee?
Ik ben zeer enthousiast over je werkt en ga het verder zeker volgen.
Groet, Sofie
<< Home
